klasyfikacja zawodów

Mając na uwadze projekt z dnia 21 grudnia 2018 r. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zawodów szkolnictwa branżowego wraz z załącznikami Ogólnopolska Izba Branży Skórzanej w Radomiu widziałaby garbarstwo wraz z innymi wymienianymi zawodami branży skórzanej jako wyodrębnienie w klasyfikacji zawodów „BRANŻY PRZEMYSŁU SKÓRZANEGO”.

W świetle postępujących zmian w gospodarce, powstawaniu nowych zawodów i zanikaniu innych wskutek postępu techniczno-technologicznego nieodzowne są zmiany w klasyfikacji zawodów i podejściu do szkolnictwa branżowego ale ważne są kierunki kształcenia cenione na świecie. Umieszczenie w projekcie zawodów garbarz skór, technik garbarz i technik technologii wyrobów skórzanych w BRANŻY PRZEMYSŁU MODY (MOD) KLASYFIKACJI ZAWODÓW SZKOLNICTWA BRANŻOWEGO jest niefortunne i pod każdym względem odbiega od ogólnej charakterystyki tych zawodów i ich podstaw programowych. Garbarstwo jest przede wszystkim dyscypliną chemiczną ze specjalnością wyprawy skór gdzie mamy do czynienia z chemią nieorganiczną, chemią organiczną, badaniami chemicznymi, garbnikami, barwnikami, pigmentami, tłuszczami, środkami powierzchniowo czynnymi, środkami wiążącymi, polimerami i tworzywami sztucznymi oraz innymi często bardzo wyspecjalizowanymi produktami chemicznymi. Znajomość budowy środków chemicznych i ich właściwości umożliwia prowadzenie różnych procesów chemicznych z udziałem naturalnego włókna skórzanego, jego przemianą, tworzenia różnych wiązań chemicznych z tworzeniem kompleksów chemicznych zmierzając do uzyskania produktu gotowego jakim jest skóra wyprawiona. W celu wyodrębnienia i przygotowania do wyprawy włókna skórzanego ze skóry surowej potrzebna jest również znajomość budowy skóry, budowy chemicznej białek, ich właściwości, znajomość fauny z pochodzeniem i rodzajem skór surowych oraz podstaw biologii i mikrobiologii.

Jak długo będzie istniało przetwórstwo mięsa tak długo będą pozyskiwane skóry surowe i dobrze byłoby aby wykorzystane były one w kraju dla przerobu przez krajowe garbarstwo. Skóra wyprawiona zawsze była cenionym wyrobem, przyjaznym dla człowieka i nic nie wskazuje na to aby mogło stać się inaczej. Obecnie garbarstwo z różnych względów jest w zapaści ale to nie znaczy, że go nie ma, o czym nie należy zapominać, zwłaszcza, że była to znacząca gałąź przemysłu krajowego na świecie, z docenianymi osiągnięciami polskiej nauki, a polscy naukowcy wnieśli niepodważalny wkład w rozwój światowego garbarstwa.

Ogólnopolska Izba Branży Skórzanej stoi na stanowisku, że wykreślenie z klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego i likwidacja zawodów garbarz skór i technik garbarz byłoby ogromną stratą dla gospodarki kraju i pozyskiwania surowców wtórnych. Polska stałaby się prawdopodobnie jedynym krajem świata pozbawionym wykwalifikowanych pracowników w zawodach garbarskich, a nawet w zakresie materiałoznawstwa skórzanego czy rzeczoznawstwa. W każdym regionie kraju funkcjonują garbarnie. Prawdą jest, że borykają się z różnymi problemami związanymi z warunkami prawnymi w jakich muszą funkcjonować ale mimo to ich produkcja niczym nie ustępuje standardom światowym a często je przewyższa. Nie jest prawdą, że sztuczna skóra wyeliminuje naturalną ponieważ dokąd będzie istniało przetwórstwo mięsne pozyskiwanie skór będzie opłacalne i z wielu względów nieodzowne i pożądane. Obecny brak szkół branży garbarskiej jest przyczyną braku zainteresowania samorządów kształcenia w kierunkach w których potrzebne jest coś więcej niż tablica, stołek i kreda. 17 i 18 października 2017 roku z inicjatywy Ministerstwa Edukacji Narodowej odbyły się seminaria dla branży skórzano-obuwniczej oraz włókienniczo-odzieżowej, których celem było nawiązanie kontaktów branżowych dla procesów dotyczących zmian w kształceniu zawodowym we współpracy z pracodawcami. Odniesiono się do problemu ostatnich lat związanego z zaprzestaniem nauczania w branży skórzano-obuwniczej, analizując przyczyny, potrzeby przemysłu oraz możliwości powrotu do nauczania i jego kształtu. Podkreślano, że Polski przemysł branży skórzanej przez wiele lat liczył się nie tylko w europie ale i w świecie a polscy technolodzy i naukowcy wnieśli ogromny wkład w rozwój nauki w tej dziedzinie. Na brak naboru do szkół w zawodach branży skórzanej miało wpływ ograniczanie zatrudnienia związanego z ogólną sytuacją gospodarczą i warunkami funkcjonowania tego przemysłu. Uznano, że na obecną chwilę zapotrzebowanie na kadrę w zawodach branży skórzanej w zupełności zaspokoi jedna lub dwie szkoły zawodowe o zasięgu ogólnokrajowym. Jeżeli istnieje jakakolwiek nadzieja, że ten zawód można reaktywować, zawód w którym przodowaliśmy w świecie i mieliśmy liczącą się na świecie kadrę naukową to warto zachować opracowane podstawy programowe dla tych zawodów w rozporządzeniach w sprawie zawodów szkolnictwa tych branż.